Page 59 - Enchiridion 4.0 program_PL

Partnerstwa strategiczne na rzecz edukacji szkolnej 2019-1-PL01-KA201-065137
Projekt: Teacher4.0 - comprehensive method of implementation of Industry 4.0
concept into didactic practice in primary and secondary schools

Jak działa mechanizm AR? Kamera urządzenia rejestruje rzeczywisty obraz, następnie przekazuje go
do dedykowanej aplikacji (użytkownik zazwyczaj może użyć własnego urządzenia po uprzednim
pobraniu specjalnej aplikacji). Aplikacja poszukuje w obrazie zaprogramowanych wzorców (tzw.
markerów), a następnie dodaje do obserwowanego obrazu dodatkowe elementy graficzne, tworząc
rozszerzoną rzeczywistość, którą widzi użytkownik.

Podstawą działania systemu AR jest wykrywanie i ciągłe śledzenie wybranych punktów odniesienia
(markerów graficznych, naturalnych obiektów w postaci budynków, przedmiotów czy innych
punktów identyfikacyjnych), w przestrzeni rzeczywistej w celu precyzyjnego naniesienia na nią
obiektów wirtualnych. Kamera śledzi ruch markera w swoim polu widzenia, a komputer w jego
miejsce wyświetla utworzony w czasie rzeczywistym obiekt 3D widoczny w miejscu wyświetlenia
obrazu, tzn. na dowolnym medium projekcyjnym. Odebrana wirtualna informacja pomaga
6
użytkownikowi systemu w realizacji rzeczywistych zadań
VR kontra AR

W przeciwieństwie do rzeczywistości rozszerzonej, rzeczywistość wirtualna wymaga większych
wydatków na sprzęt – dobrego komputera stacjonarnego z nowoczesną kartą graficzną oraz dość
drogich okularów VR. Dodatkowo administratorzy ekspozycji powinni również uwzględnić
zatrudnienie bądź przeszkolenie osoby do obsługi takiej instalacji. Okulary jest dość łatwo uszkodzić,
a użytkownicy pierwszy raz doświadczający tego typu wrażeń często wymagają asysty. W
doświadczaniu wirtualnej rzeczywistości – w tym samym czasie – może uczestniczyć tylko jedna
osoba (o ile nie przygotowano wielu zestawów okularów).

Światy VR a AR różnią się też zdecydowanie jakością obrazu i doznawanymi przez uczestnika
doświadczeniami. W przypadku wirtualnej rzeczywistości doznawane wrażenia będą znacznie
głębsze. W tym rozwiązaniu uczestnik nie będzie skazany na grafiki nakładane na obraz z kamery, a
także będzie niezależny od warunków oświetleniowych panujących w pomieszczeniu (które mogą
mieć znaczny wpływ na jakość wyświetlanego w mobilnym urządzeniu obrazu). Świat VR posiada
jednak także swoje wady: ponieważ okulary VR całkowicie przysłaniają świat wokoło, niektóre osoby
mogą odczuwać zawroty głowy a nawet nudności – należy zatem zachować ostrożność przy
prezentowaniu ich osobom w wieku zaawansowanym i dzieciom poniżej 12 roku życia.
Podsumowując – jeżeli użytkownik patrzy przez telefon lub tablet i jedynie tam może obserwować
zmodyfikowaną wersję rzeczywistości, mamy do czynienia z rozszerzoną rzeczywistością (AR).
Natomiast jeśli doświadczenie wymaga od niego założenia okularów i izoluje całkowicie od świata
dookoła, jest to doświadczenie typu wirtualna rzeczywistość (VR).

Zarówno wirtualna, jak i rozszerzona rzeczywistość, oddziałuje na ludzkie zmysły, w szczególności
wzroku. Większość użytkowników jest „wzrokowcami”, a więc percepcja przy pomocy tego zmysłu

6 NOWE TECHNOLOGIE DOI 10.15199/148.2017.7-8.7 Systemy i zastosowania rzeczywistości rozszerzonej
Augmented reality systems and their applications HALSZKA KATARZYNA SKÓRSKA

Projekt ten został sfinansowany przy wsparciu Komisji
Europejskiej. Niniejszy komunikat odzwierciedla jedynie poglądy
autora, a Komisja nie może ponosić odpowiedzialności za
jakiekolwiek wykorzystanie zawartych w nim informacji.